Ποτάμι>το μέσον ως πάτος… (ή αν δεν έχεις θέσεις... διάβαινε)

Βλέποντας τα ποσοστά που δίνουν οι δημοσκοπήσεις στο "Ποτάμι" θυμάμαι ότι ανάλογα ποσοστά είχαν συγκεντρώσει σε αντίστοιχα γκάλοπ και άλλα νεόκοπα κόμματα σε άλλες εποχές. Για παράδειγμα η Πολιτική Άνοιξη έφτασε περίπου 10 % και το κόμμα Αβραμόπουλου έφτασε να... αγγίζει το 15 (!) %.
 Παραδόξως τα ποσοστά αυτά ποτέ δεν επαληθεύτηκαν στην κάλπη.

Το "Ποτάμι" από την άλλη μεριά, σύμφωνα με τους επικριτές του ευνοήθηκε σκανδαλωδώς από τα μεγαλύτερα Μέσα Ενημέρωσης της χώρας μας, χωρίς ο ιδρυτής του να έχει παρουσιάσει ακόμη τις θέσεις του. Στο πλαίσιο αυτής της κριτικής -και με αφορμή τα δήθεν πρωτοποριακά, αλλά στην πραγματικότητα "κλεμμένα" προεκλογικά σποτάκια- το άρθρο που ακολουθεί...

Η κριτική είναι αυστηρή, αλλά και τα ερώτημα που τίθενται, αναζητούν απαντήσεις:

"Το σαχλό και το σεξιστικό στα σποτ του Σταύρου Θεοδωράκη είναι το ένα πράγμα που έχει σχολιαστεί διεξοδικά. Το άλλο είναι το πρωτοφανές ξεπατίκωμα της αντίστοιχης καμπάνιας του Ομπάμα και του Πούτιν (ωραία μέθοδος για έναν ακόμα που ευαγγελίζεται το «νέο»). 

του Λευτέρη Παπαθανάση 

Όμως, το πιο χτυπητό για μένα είναι η απίστευτη ειλικρίνεια του διαφημιστή για την προσωπικότητα αυτού του μηντιακού κόμματος. 

Ειλικρίνεια που σε χτυπάει κατακούτελα μέσα από κάποιες φράσεις-κλειδιά: “νιώθω ότι υπάρχει κάποιος με κοινή λογική”, “κάποιος που δεν σε καπελώνει, δεν σε προσβάλλει”, “μαζί του νιώθεις οικειότητα”, “με κάνει ΝΑ ΝΙΩΘΩ ΣΗΜΑΝΤΙΚΗ”, “που πιστεύει αυτά που πιστεύεις κι εσύ”, “που δεν λέει πως ξέρει καλύτερα από σένα για σένα”. 

Είναι ακριβώς αυτό που περιμένει κανείς από ένα «κόμμα» που λειτουργεί με όρους τηλεόρασης. 

• Δεν έχει προτάσεις, προτάσεις του είναι οι δικές σου προτάσεις όποιες κι αν είναι. 
• Δεν έχει πρόγραμμα, γιατί έτσι θα σε καπέλωνε. 
• Δεν σε προσβάλλει, είναι οι δικές σου ιδέες που είναι σωστές, και τα άλλα κόμματα δεν το βλέπουν αυτό. 

Στο κάτω-κάτω, η λογική του πράγματος-ποταμιού είναι η «κοινή», αυτή που έχει ο «κοινός» άνθρωπος (εσένα εννοεί). Τίποτα παραπάνω. 

Πιστεύει ό,τι κι εσύ. Εσύ έχεις δίκιο. Οι συλλογικές επεξεργασίες άλλων κομμάτων είναι σίγουρα κατώτερες απ’αυτό που σκέφτεσαι εσύ τσακισμένη αλλά πολύτιμη ΜΟΝΑΔΑ. 

Γι’αυτό και μέσα απ’αυτό «επιτέλους βρήκες τη δική σου φωνή». 

Το πράγμα-ποτάμι δεν σου αναθέτει καθήκοντα, δεν χρειάζεται να κάνεις τίποτα, η ύπαρξή σου είναι από μόνη της σημαντική. Το πράγμα-ποτάμι είναι εδώ για να σε κάνει ΝΑ ΝΙΩΣΕΙΣ σημαντικός. Όπως ακριβώς και τα πρωινάδικα. 

Παραφράζοντας τον Ουμπέρτο Έκο, θα μπορούσαμε να πούμε: «Ο Σταύρος Θεοδωράκης λέει στους θαυμαστές του: Είστε ο Θεός, παραμείνετε ακίνητοι»". 

lefterisp