Δημοσιογραφική δεοντολογία>μήπως οι ταγοί εκτός από κήνσορες να γίνουν (πρώτα) θεράποντες;

Καθώς διανύω τον 25ο χρόνο της επαγγελματικής παρουσίας μου στην ενημέρωση πονάω κάθε φορά που έρχομαι αντιμέτωπος με το σύνθημα της φωτογραφίας... Προφανώς πονάει και η ΕΣΗΕΜΘ που απευθύνει συστάσεις προς τους δημοσιογράφους να σεβαστούν τη δεοντολογία και να μην υποκύψουν...
στις διαφημιστικές ή άλλες "σειρήνες" και στις πιέσεις των εργοδοτών που θέλουν τις εκπομπές τους πιο εμπορικές και προφανώς πιο ελεγχόμενες.

Η αλήθεια είναι ότι το κακό έχει παραγίνει ειδικά... σε ορισμένες ραδιοφωνικές συχνότητες όπου -κατά τα άλλα σοβαροί συνάδελφοι- πέφτουν στην παγίδα της διαφήμισης είτε  προς όφελος του σταθμού, είτε το χειρότερο προς ίδιον όφελος.

Σχολιάζει ο 

Παναγιώτης Χανός 

Όπως και νάχει η αντίδραση της Ένωσης είναι... επιεικώς ετεροχρονισμένη, καθώς είναι κοινό μυστικό ότι πρόκειται για ένα φαινόμενο που δεν "έσκασε" σήμερα, αλλά παρατηρείται εδώ και πολλά χρόνια.

Μήπως πέρα και πάνω από τις ηθικολογίες πρέπει να βγάλουμε τα... μαύρα γιαλιά μας και να γίνουμε ρεαλιστές;

Στην εποχή μας, όταν η κρίση συρρικνώνει τις αμοιβές και τις αποδοχές των συναδέλφων σε επίπεδο... Νιγηρίας, θα μπορούσε κανείς να ισχυριστεί ότι σε αρκετές περιπτώσεις ο δρόμος αυτός αποτελεί μονόδρομο για όσους θέλουν να παραμείνουν στην αγορά.

Γνωρίζω παραδείγματα συναδέλφων που επειδή παρέμειναν πιστοί στη δεοντολογία αναγκάστηκαν να επιστρέψουν στα χωριά τους ως... αγρότες, να παραμείνουν στη Θεσσαλονίκη και να εργάζονται ως... σεκιουριτάδες ή να μεταναστεύσουν στο εξωτερικό και να πλένουν πιάτα σε ελληνικές ταβέρνες στη Στουτγάρδη ή στην Αστόρια της Νέας Υόρκης.

Μήπως θα πρέπει οι ταγοί της ΕΣΗΕΜΘ εκτός από κήνσορες να γίνουν (πρώτα) θεράποντες;
Μήπως εκτός από τις συστάσεις πρέπει να διατυπωθούν προτάσεις και να αναζητηθούν λύσεις;

Αναφέρει η ανακοίνωση:

"Με αφορμή λογοκριτικές παρεμβάσεις που υπαγορεύονται από εμπορικούς λόγους και εφαρμόζονται από τις διευθύνσεις Μέσων Ενημέρωσης, η ΕΣΗΕΜ-Θ καλεί τα μέλη της να αναλογιστούν πόσα περιθώρια δίνουν στα εμπορικά και διαφημιστικά τμήματα των επιχειρήσεων Ενημέρωσης και στους ιδιοκτήτες τους, να καθορίζουν τη δημοσιογραφική ύλη. 

 Όλοι οι δημοσιογράφοι, ιδίως αυτοί που διατηρούν επιτελικά και διευθυντικά καθήκοντα, έχουν (σε ατομικό και σε συλλογικό επίπεδο) την ευθύνη να υπερασπιστούν την αξιοπιστία των Μέσων που εργάζονται και να μην επιτρέπουν με τη στάση τους να συναρτάται η δημοσιογραφική δεοντολογία με ευκαιριακές διαφημιστικές επιλογές ή στοχευμένες επικοινωνιακές ενέργειες".