Ο Θεός της... Ελλάδας και η -μέχρι βλακείας- δυσκαμψία του πολιτικού μας συστήματος

Το χριστουγεννιάτικο μήνυμα του Ιερώνυμου έδειξε ότι επιτέλους κάποιος φαίνεται ότι νοιάζεται για τον δύσμοιρο λαό που έχει υποστεί τα δεινά του μνημονίου, τα δεινά άλλων... Το τραγελαφικό της υπόθεσης είναι ότι ενώ ο ελληνικός λαός ανεβαίνει  το... Γολγοθά του, περιμένοντας παραμονές Χριστουγέννων την... Ανάσταση, η πολιτική ηγεσία (τρικομματική κυβέρνηση και πολύχρωμη αξιωματική και λοιπή αντιπολίτευση) εκτός τόπου και χρόνου, εξακολουθεί να είναι εγκλωβισμένη σε ένα είδος αυτιστικής ομφαλοσκόπησης...

Γράφει ο 

Παναγιώτης Χανός 

Δυστυχώς είναι ακατανόητο για τον κοινό νου  πως σκέφτεται, πως λειτουργεί και τι πραγματικά επιδιώκει το πολιτικό σύστημα και αυτοί που αυτοαποκαλούνται "πατέρες του Έθνους".

Μιλούν για ανάπτυξη και θεσπίζουν φορομπηχτικά μέτρα, μιλούν για εξυγίανση και εννοούν κλείσιμο επιχειρήσεων, μιλούν για διαρθρωτικά μέτρα και προχωρούν σε απολύσεις, μιλούν για ρευστό στην αγορά και εννοούν το δανεικό χρήμα που φορτώθηκε ο ελληνικός λαός και το οποίο καταλήγει σε εκείνους που πραγματικά χρωστούν, δηλαδή στις τράπεζες.

Το μέγα πρόβλημα είναι ότι οι αλλαγές και οι μεταρρυθμίσεις που προγραμματίζονται από αυτή την κυβέρνηση -συνέχεια των μέτρων της προηγούμενης κυβέρνησης που πιθανότατα θα συνεχιστούν και στην επόμενη- υπό τη δαμόκλειο σπάθη της τρόικας και μιας ηλίθιας μαθηματικής λογικής, αγνοούν εντελώς την πρόνοια, την αλληλεγγύη και την κοινωνική ευαισθησία. Στερούνται δηλαδή σε απόλυτο βαθμό την πολιτική ηθική.

Στην πραγματικότητα, αν ήθελαν να εφαρμόσουν ρηξικέλευθα μέτρα, διότι ως φορείς του πολιτικού συστήματος φέρουν την κύρια ευθύνη για το πρόβλημα της χώρας, θα έπρεπε να τα "εμβολιάσουν" με το κοινωνικό στοιχείο.

Για παράδειγμα αντί για 150.000 ή 200.000 απολύσεις που λέγεται ότι προγραμματίζουν στο δημόσιο τομέα θα μπορούσαν να απολύσουν 300.000 δημόσιους υπαλλήλους αρκεί να τους έδιναν εναλλακτικές και ρεαλιστικές διεξόδους για τον βιοπορισμό τους.
Συγκεκριμένα όσοι απολύονται θα μπορούσαν:
-είτε να ιδρύσουν με συνοπτικές και άμεσες διαδικασίες επιχειρήσεις (σε συγκεκριμένα σημεία της χώρας και με συγκεκριμένες δραστηριότητες) οι οποίες θα είχαν μηδενικό ή ελάχιστο φορολογικό συντελεστή εφάπαξ ή για 15-20 χρόνια.
-είτε να χρησιμοποιήσουν κρατική γη (με συγκεκριμένες καλλιέργειες και με συγκεκριμένες οδηγίες) με ελάχιστο έως μηδενικό αντίτιμο προκειμένου να παράξουν ειδικά προϊόντα του πρωτογενούς τομέα.


Αυτό -αν γινόταν- θα ήταν σωτήριο για τρεις βασικούς λόγους:
-Δεν θα προκαλούσε κοινωνικές εκρήξεις και αναταράξεις που μπορεί στο μέλλον να πάρουν απρόβλεπτες διαστάσεις.
-Θα έδινε διέξοδο στην οικονομία με νέες δραστηριότητες και πραγματική πνοή ανάπτυξης.
-Θα αποτελούσε το "άλλοθι" του συστήματος και εντέλει την επιβίωση του σε έναν κόσμο που αλλάζει δραματικά.

Δεν γίνεται όμως και η απίστευτη δυσκαμψία του πολιτικού συστήματος προβληματίζει τον κοινό νου καθώς αγγίζει τα όρια της βλακείας. Το παράδοξο είναι ότι πολλοί από τους κυβερνώντες είναι λαμπρά μυαλά, αλλά ως μόρια του πολιτικού συστήματος δεν κάνουν τίποτε για να εμποδίσουν τις τάσεις... αυτοχειρίας του.


Ευτυχώς όσα δεν κάνει το επίσημο κράτος τα εξήγγειλε η εκκλησία δια του Αρχιεπισκόπου Ιερώνυμου ο οποίος στο χριστουγεννιάτικό του μήνυμα που απηύθυνε στους πιστούς υπόσχεται ότι η Εκκλησία θα φανεί αρωγός σε όσους επιθυμούν να καταπιαστούν με τις αγροτικές εργασίες, προσφέροντάς τους τη διαθέσιμη γη της.

Δεν ξέρω ποιος είναι πράγματι ο Θεός της Ελλάδας, αλλά αν υπάρχει δεν βρίσκεται σίγουρα στις μεγαλόστομες και απατηλές υποσχέσεις των πολιτικών, αλλά στον κοινό νου... εκεί βρίσκεται...