Ωδή στον Έρωτα για να νικήσει το Θάνατο. "Ούρλο και Μπεουλά, ώρα Τέταρτη", αγαπημένο ποίημα από την συλλογή ποιητικών και σημειωτικών κειμένων με γενικό τίτλο "Οι ρομαντικοί βλέπουν καλά μέσα στη νύχτα" ( Γρανάτης 1990). Τα κείμενα συνοδεύονται από πρωτότυπα σχέδια του πρωτοπόρου εικαστικού καλλιτέχνη και πανεπιστημιακού δάσκαλου Γιώργου Τσακίρη...
Γράφει ο
Παναγιώτης Χανός
Σχέδιο: Γιώργος Τσακίρης
Λίγα λόγια πριν το ποίημα:
Επηρεασμένος από τις υπαρξιακές αναζητήσεις του "βασιλιά" των ρομαντικών W. Blake, ο τίτλος του ποιήματος όπου Ούρλο και Μπεουλά αποτελούν δύο από τις πέντε φάσεις της αισθητηριακής αντίληψης.
Αυτές κατά σειρά (από την ανώτερη προς την κατώτερη) είναι:
- Εδέμ: ο χώρος του παραδείσου και της καθαρής δημιουργικότητας που συμβολίζεται με τον ήλιο.
- Μπεουλά: η αμέσως επόμενη κατάσταση, συγγενής με την αιωνιότητα, χώρος της φαντασίας και της ανθρώπινης αγάπης.
- Ενδιάμεση περιοχή: που εκπροσωπεί την επιστήμη και σύμβολο της έχει τα αστέρια.
- Γέννεση: η φυλακή των αισθήσεων και της σαρκικής αγάπης που έχει σύμβολό το σεξ.
- Ούλρο: το απώτατο όριο του σκοταδιού, της ψυχρότητας και της συστολής που σύμβολο έχει την ύλη.
Παναγιώτης Χανός
"Ούλρο και Μπεουλά" , ώρα τέταρτη
(Ωδή στον Έρωτα για να νικήσει το θάνατο
/"Οι ρομαντικοί βλέπουν καλά μέσα στη νύχτα"
/( Γρανάτης 1990)
Το όνειρό μου στο βουνό, πληγή είναι
σαν αγρίμι που ανασαίνει στο γκρεμνό
τη βροχή που γυαλίζει το χορτάρι
και το χώμα που ρουφάει το νερό.
Ο Έρωτας περνάει απ΄τις πευκοβελόνες
και σημαδεύει κουκουνάρια μεσ΄το χιόνι,
μέσα στο χιόνι αργοπατάει σαν δορκάδα,
σαν τη δορκάδα που πηγαίνει στο ποτάμι.
Το όνειρό μου στο βουνό, πληγή είναι
λαβωμένο όνειρο με μαύρο πυρετό,
τις νύχτες ο ρόγχος τυλίγει τα σεντόνια
τις μέρες παίρνει το δρόμο για το Βορεινό*.
Ο Έρωτας τη νύχτα περνάει πάν' απ΄τη μέρα
με την αφή σιγοπλάθει, αγάλματα από σάρκα
αγάλματα σα βάρκες που πλέουν στο σκοτάδι,
μεσ΄το σκοτάδι, όταν τη μέρα αγκαλιάζει.
*Βορεινό: Το αντίστοιχο σημείο του ορίζοντα, αλλά και ομώνυμο ορεινό χωριό της Επαρχίας Αλμωπίας με πληθυσμό δύο χιλιάδων κατοίκων, που είναι προσανατολισμένο στο Βορρά.
|
Κάσπαρ Ντάβιντ Φρίντριχ, “Δύο άνδρες ατενίζουν το φεγγάρι”, 1820 (λάδι σε μουσαμά, 35 x 44 εκ.). Ή μήπως οι δύο άντρες ατενίζουν το λυκόφως του πολιτισμού; Ο γερμανικός εικαστικός ρομαντισμός βρήκε στη ζωγραφική του Φρίντριχ τον κορυφαίο εκπρόσωπό του. |
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου